Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Εκπεδεφτική Τιλαιώραση

(Εκπληκτικό σχόλιο από ανώνυμο αναγνώστη του press-gr...)
Υπάρχουν ακόμα Έλληνες πολίτες που σκέφτονται και έχουν άποψη! - insider

Εκπεδεφτική Τιλαιώραση

Παλιότερα παρακολουθούσα εκπαιδευτική τηλεόραση. Έβλεπα κάτι ντοκιμοντέρ για τα μυρμήγκια, για τον ηλεκτρισμό, για τα ραδιοκύματα και άλλα τέτοια. Η τηλεόραση τότε (δεκαετία του 80) ήταν αποκλειστικά κρατική , με όλα τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Οι γνώσεις που μετέδιδε τότε είχαν καθαρά επιστημονικό/τεχνολογικό χαρακτήρα και είχαν περιορισμένο βεληνεκές και επιτυχία στα κοινωνικά στρώματα και παπλώματα.
Όμως οι εποχές αλλάζουν και ευτυχώς αποκτήσαμε και ιδιωτική τηλεόραση κατά τις αρχές της δεκαετίας του 90. Η νέα αυτή τηλεόραση ήρθε να συμπληρώσει τα εκπαιδευτικά κενά της ανεπαρκούς κρατικής τηλεόρασης, γιατί τι να σου κάνει και το κράτος. Το κράτος είναι μόνο για τα βασικά και τα απολύτως απαραίτητα. Από κει και πέρα πρέπει να αναλαμβάνει η ιδιωτική πρωτοβουλία. Όπερ και εγένετο. Έτσι διάφοροι δαιμόνιοι δημοσιογράφοι παρουσιάζουν εκπομπές λαιφστάιλ ή ενημέρωσης που στη πραγματικότητα είναι κεκκαλημένες εκπαιδευτικές εκπομπές. Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα ιδιοφυών και ιδεαλιστών δημοσιογράφων είναι ο χαρισματικός Θέμος Αναστασιάδης και ο αδιάφθορος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος.
Ο Θέμος, αυτό το πλάσμα με τα λεπτά αισθήματα και τις ιδιαίτερες ευαισθησίες έχει κυρήξει αντάρτικο στη μικροαστική ηθική, με σκοπό να την αντικαταστήσει με κάτι καλύτερο και να γεμίσει και τη τσεπούλα του εν παραλλήλω. Έτσι, στη ρηξικέλευθη εκπομπή του, στιγματίζει συνεχώς τα σύγχρονα καπιταλιστικά πρότυπα, δηλαδή τις ξανθιές γκόμενες με τα μεγάλα βυζιά (μανούλα) και τα αποκαλυπτικά συνολάκια. Αυτό το πετυχαίνει χαριεντιζόμενος κατ' εξακολούθηση μαζί τους και γλύφοντας τες πατώκορφα. Στηλιτεύοντας τα λάθη των άλλων, αλάθητος ων ο ίδιος, μας διδάσκει το πόσο ατελείς ήμαστε οι υπόλοιποι. Περνώντας τα αμοραλιστικά του μηνύματα σκοπεύει να εξοντώσει τη μικροαστική μας ηθική και να την αντικαταστήσει με το άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις. Αποδεικνύει ο Θέμος ότι δε χρειάζεται να έχεις λεξιλόγιο πάνω από τρακόσιες λέξεις, και ότι και αυτές τις τρακόσιες ρημαδολέξεις δε χρειάζεται καν να τις προφέρεις καθαρά. Μιλώντας κανείς μέσα από τα δόντια του είναι προφανές ότι καίει λιγότερες θερμίδες κάνοντας έτσι οικονομία σε ενέργεια και έτσι μπορεί να αποθηκεύσει περισσότερο λίπος που βοηθάει στο να αντιμετωπίσει καλύτερα το χειμώνα, αλλά και να θωρακιστεί παχυδερμικώς απέναντι στα πισώπλατα μαχαιρώματα των άσπονδων φίλων του.
Ο Θέμος μας διδάσκει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό για το εγώ μας. Μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον οποιοδήποτε, αλλά αν αυτός τολμήσει μετά και μας πετάξει κανά επαναστατικό γιαουρτάκι (που κάνει και καλό στην επιδερμίδα βρε αδερφέ) πρέπει να σκούξουμε και να τον κατακεραυνώσουμε για την καταπάτηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας. Το εγώ μας είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Όλοι οι άλλοι να πα να γαμηθούνε άμα λάχει να ούμε.
Στον αντίποδα έχουμε τον σεμνό σύγχρονο δονκιχώτη/δημοσιογράφο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, που αποτελεί την επιτομή της ιδέας του Δημοσιογράφου (με κεφαλαίο Δ) με τη πλατωνική της έννοια βεβαίως-βεβαίως. Ο Μάκης , ένας σύγχρονος πανεπιστήμονας (πέρασε από τρεις αν δε κάνω λάθος σχολές της Ιταλίας για να δει τι παίζει μάλλον) κινείται με χαρακτηριστική άνεση σε πολλούς τομείς της επιστήμης (νομικά, ιατρική) και της τεχνολογίας (τηλεπικοινωνίες, δίκτυα και ασφάλεια υπολογιστικών συστημάτων) όντας και ραδιοερασιτέχνης. Οι στόχοι του είναι να δημιουργήσει μια ειδυλλιακή ελληνική κοινωνία που όλες οι δημόσιες υπηρεσίες θα δουλεύουν ρολόϊ, ενώ για τον εαυτό του επιφυλλάσει το ταπεινό ρόλο του Βασιλιά Ήλιου ή του Άμμωνα Ρα ανηγμένο στη σύγχρονη ζωή, δηλαδή του πολιτικού ηγέτη. Ευτυχώς για μας, σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση ο Μάκης αναφέρεται ως μια ανερχόμενη πολιτική δύναμη. Ελπίζουμε όλοι να δεχτεί τη λαϊκή εντολή και να κατέβει στο πολιτικό στίβο μαζί με το φίλο του και συνεκδότη του Θέμο Αναστασιάδη. Τους περιμένω εναγωνίως (Στουρνάρη και Πατησίων γωνία...). Έχω κάτι σάπια ζαρζαβατικά στο ψυγείο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: